ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی با استفاده از مدل ICD (مطالعه موردی: منطق حفاظت شده کالمند یزد)

یکی از بحران های اکولوژیکی که جهان امروزه با آن درگیر شده، پدیده بیابان زایی است. اما برای مهار این بحران، نیاز به شناخت و درک صحیح از عوامل و فرایندهای آن است .به منظور ارزیابی وضعیت فعلی بیابان زایی با استفاده از مدل، محدوده ای به وسعت حدود 37/71269 هکتار در منطقه حفاظت شده کالمند مهریز واقع در استان یزد در نظر گرفته شد. در این تحقیق، ابتدا اقدام به جمع آوری داده های موجود و انجام مطالعات پایه شد. در این تحقیق شدت بیابان زایی منطقه حفاظت شده کالمند مورد بررسی قرار گرفت. برای دسترسی به این هدف از نقشه واحد کاری به عنوان نقشه پایه استفاده شد. نقشه واحد کاری از تلفیق نقشه های زمین شناسی و نقشه رخساره های ژئومورفولوژی حاصل می شود. وضعیت فعلی بیابان زایی منطقه مورد مطالعه براساس روش (ICD) ارزیابی و نقشه آن نیز تهیه شد. در روش ICD پس از ارزش دهی به هریک از عوامل فرعی و جمع امتیازات مربوط به آن ها در هر رخساره، امتیاز عوامل طبیعی و انسانی باهم مقایسه شد. همچنین عوامل اصلی و فرعی غالب موثر در بیابان زایی هر رخساره تعیین شد. با توجه به مطالعات انجام شده، منطقه حفاظت شده کالمند جزء بیابان های طبیعی محسوب شده و عوامل انسانی نقش کمتری در بیابان زایی دارند. براساس روش ICD منطقه مورد مطالعه به دو کلاس شدت بیابان زایی کم (II) و متوسط (III) تقسیم می شود. اصلی ترین معیار موجود در این منطقه که در روند بیابان زایی موثر است، فرایند فرسایش و تخریب خاک می باشد