ارزیابی عملکرد و شاخص های کیفی جوانه زنی بذور گیاهان دارویی سیاهدانه (Nigella sativa L.)، اسفرزه (Plantago ovata Forsk.) و رازیانه (.Foeniculum vulgare Mill) تحت شرایط کشت ارگانیک

چکیده:
به منظور مطالعه ویژگی های کمی و کیفی بذور گیاهان دارویی سیاهدانه (Nigella sativa L.)، اسفرزه (Plantago ovata Forsk.) و رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت شرایط کاربرد نهاده های آلی، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار کودی شامل کود گاوی، کمپوست زباله شهری، کمپوست بقایای قارچ و تیمار شاهد (عدم کاربرد کود) در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد طی دو سال زراعی 89-1388 و 90-1389 برای سه گونه گیاه دارویی نامبرده اجرا شد و سپس خصوصیات کیفی جوانه زنی بذور حاصل از تیمار های مذکور به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و سه تکرار در آزمایشگاه بذر پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران ارزیابی شدند. عملکرد بیولوژیک و بذر، وزن هزاردانه، شاخص برداشت و برخی شاخص های کیفی بذر شامل طول، عرض و قطر، درصد و سرعت جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، طول و وزن خشک گیاهچه سه گیاه دارویی اسفرزه، سیاهدانه و رازیانه مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس نتایج موجود، تیمار های مورد بررسی در مزرعه به طور معنی داری سبب افزایش عملکرد بذر و بیولوژیک هر سه گیاه شدند به طوری که در هر دو سال، کمپوست بقایای قارچ بیشترین تاثیر را بر افزایش این صفات نسبت به تیمار شاهد داشت. نهاده های کودی بر شاخص برداشت اسفرزه و سیاهدانه در طی دو سال تاثیرگذار نبودند، در حالی که بر شاخص برداشت گیاه رازیانه تاثیر معنی دار داشتند. استفاده از کمپوست بقایای قارچ در سال اول و کمپوست زباله شهری در سال دوم به ترتیب وزن هزاردانه اسفرزه و سیاهدانه را تحت تاثیر قرار دادند. همچنین، تیمار های کودی میزان درصد و سرعت جوانه زنی، طول و وزن خشک گیاهچه و بنیه بذر را در هر سه گیاه نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند و بیشترین مقدار این صفات در تیمار کود دامی مشاهده شد. استفاده از کمپوست بقایای قارچ منجر به حصول بیشترین میانگین طول بذر در گونه های مورد مطالعه شد. بذور رازیانه با کاربرد کمپوست بقایای قارچ بیشترین طول بذر را در بین گونه ها و تیمار های کودی مورد استفاده نشان دادند.
زبان:
فارسی
صفحات:
153 تا 168
لینک کوتاه:
magiran.com/p1597555 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!