حس آمیزی در معارف بهاءولد

معارف، مجموعه مواعظ و سخنان سلطان العلما بهاءولد، ازجمله آثار برجسته و شگرف نثر عرفانی است که به شیوه نثر بینابین و ساده نوشته شده است و در روانی، به شعر می ماند. یکی از شیوه های بیان کردن و انتقال دادن تجربه ها و مفاهیم، آن است که حواس گوناگون مخاطب را هم زمان تحت تاثیر قرار دهند که در این صورت می توانیم قدرت القای معانی و مفاهیم را تا چند برابر افزایش دهیم. در این مقاله، یکی از زیباترین صنایع بدیعی در معارف بهاءولد؛ یعنی حسامیزی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. این آرایه ادبی گاه از راه به کار بردن واژگان و تعبیرات مربوط به حسی درباره حس دیگر است. از این رو، پس از ذکر تعریف و معرفی این صنعت بدیعی، به ذکر نمونه هایی از آن در معارف، که از بسامد بالاتری برخوردار است پرداخته ایم. نتیجه این پژوهش مشخص می کند که استفاده بهاءولد از حسامیزی در اثرش به ویژه حس چشایی، از شیوه های هنری گفتار اوست، که سبب برجستگی کلام وی شده است