بررسی رابطه بین میزان مشارکت کاری کارکنان و منابع پنجگانه قدرت مدیران در بیمارستانهای دولتی شهریزد

ازمهمترین اهداف هرسازمانی افزایش بهره وری وعملکرد بالای سازمان است و برای تحقق این اهداف نیروی انسانی نقش مهمی را ایفا می کند. بنابراین بایددر مورد بهبودکیفی نیروی انسانی سعی فراوان نمود چون هم به نفع سازمان وهم به نفع افرادشاغل است. برای این امر بهترین نگرش این است که چگونه توسط عوامل مختلف ازجمله استفاده ازمنابع قدرتی که دراختیارمدیر است بتوان مشارکت کاری را افزایش داد. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین مشارکت کاری کارکنان ومنابع قدرت مدیران دربیمارستان های دولتی شهریزد می باشد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، نمونه ای متشکل از 160 نفرازکارکنان بیمارستان های شهید صدوقی، شهید رهنمون، افشار و سوانح سوختگی به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. دراین پژوهش ازدو پرسشنامه اعمال قدرت ومشارکت کاری استفاده شد. داده ها پس ازجمع آوری با استفاده ازنرم افزارspss و آزمون های ضریب همبستگی اسپیرمن وآزمون های T-test، ANOVA، من ویتنی وکریسکال واریس موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت.
9/51 درصد از نمونه را زنان و1/48 درصد را مردان تشکیل داده اند که بیشترین درصدافراد مورد بررسی(6/50درصد) دارای مدرک لیسانس وکمترین درصدافراد(هرکدام5/2درصد)دارای دکتری عمومی و تخصصی بوده اند. ضریب همبستگی اسپیرمن نشان می دهد که قدرت قانونی بامشارکت کاری رابطه مستقیم ونسبتا قوی(05/0p< ،0

نتیجه گیری

دراین تحقیق تاثیر منابع قدرت برمشارکت کاری کارکنان به ترتیب مربوط به منابع تخصص،پاداش، اجبار، مرجعیت و قانون بدست آمد. البته علی رغم تفاوت چشمگیر در نتایج توصیفی مشارکت کاری کارکنان بامنابع قدرت مدیران اختلاف معنی داری نداشت.