بررسی رابطه بین سکوت سازمانی و عملکرد سازمانی در کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد (1393)

یکی از وظایف مهم مدیریت منابع انسانی در تسهیل اثربخشی یک سازمان ارزیابی عملکرد کارکنان است که تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد. یکی از این عوامل نبود فضای باز در سازمان ها برای بیان ایده های کارکنان یا همان سکوت سازمانی است. در این راستا مطالعه حاضر با هدف؛ بررسی ارتباط بین سکوت سازمانی و عملکرد سازمانی در کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، انجام پذیرفته است.
مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی از نوع همبستگی بوده که به صورت مقطعی در سال 1393 انجام شده است. تعداد نمونه 385 نفر از کل کارکنان بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد به روش نمونه گیری طبقه ای- تصادفی انتخاب شدند. همچنین به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد که روایی و پایایی آنها قبلا در مطالعات مشابه به اثبات رسیده است؛ استفاده شد. برای تحلیل داده ها نیز از نرم افزار SPSS نسخه 19 استفاده شد و با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون، آزمون T-test و Anova داده ها تجزیه و تحلیل شدند.
در میان ابعاد سکوت سازمانی بیشترین میانگین و کمترین نمره به ترتیب مربوطه به ابعاد فرصت (98/2) و مدیریت عالی (72/2) بوده است. همچنین در میان ابعاد عملکرد سازمانی بیشترین و کمترین نمره به ترتیب مربوط به ابعاد نوآوری (27/3) و کیفیت (19/3) بوده است. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون رابطه معنی داری بین دو مولفه سکوت سازمانی و عملکرد سازمانی مشاهده شد(000/0=p).
یافته های تحقیق مشخص کرد؛ رابطه معنی دار آماری بین دو مولفه سکوت سازمانی و عملکرد سازمانی وجود دارد، بنابراین در سازمانی که کارمندان آزادی بیان و مشارکت بیشتری در تصمیم گیری های سازمانی دارند، خود را به آن سازمان متعهد دانسته و نیز وظایف خود را به نحو شایسته تر، باانگیزه و با رضایت بیشتری انجام خواهند داد.