بررسی قدرت پیشگویی کنندگی نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر قصد زوجین نابارور در حل مشکل ناباروری

ناباروری یکی از مشکلات عمده پزشکی در دنیای امروز به شمار می رود که میزان آن در سراسر دنیا در حال افزایش است. ناباروری بر مردان و زنان سنین باروری تاثیر می گذارد. همچنین، زوجین را در معرض مشکلات عاطفی و روانی فراوانی قرار می دهد. نظریه رفتار برنامه ریزی شده یکی از مدل هایی است که فرایند اصلی پذیرش رفتارهای مناسب را توضیح می دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی قدرت پیشگویی کنندگی نظریه رفتار برنامه ریزی شده بر قصد زوجین نابارور در حل مشکل ناباروری طراحی شد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 64 نفر از زوجین نابارور مراجعه کننده به مطب متخصصان زنان و نازایی شهر بیرجند، در سال 1394 مورد بررسی قرار گرفتند. افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته منطبق با سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده بود. روایی پرسش نامه با استفاده از نظرات 10 نفر از متخصصان و پایایی آن نیز به وسیله ضریب Cronbach¢s alpha تایید گردید. برای تعیین چگونگی ارتباط سازه ها، از ضریب همبستگی Pearson و جهت تعیین سهم هر یک از سازه ها، از روش آنالیز رگرسیون استفاده شد. داده ها در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
میانگین سنی زوجین شرکت کننده 24/5 ± 68/30 سال بود. همبستگی مثبت و معنی داری بین تمام متغیرهای مدل رفتار برنامه ریزی شده با قصد مشاهده گردید (050/0 > P). نتایج آنالیز رگرسیون مشخص نمود که سازه های نظریه رفتار برنامه ریزی شده، 36 درصد واریانس قصد را پیشگویی می کند. سازه های کنترل رفتار درک شده (465/0 = b) و نگرش (289/0 = b)، به ترتیب بهترین پیشگویی کننده قصد حل مشکل ناباروری بودند (050/0 > P).
نظریه رفتار برنامه ریزی شده می تواند قصد حل مشکل ناباروری را در زوجین پیشگویی نماید.