بررسی سمیت احتمالی فاضلاب سه نوع از صنایع آبکاری فلزات بر باکتری های رایج در واحد رآکتور منقطع متوالی (SBR) تصفیه خانه فاضلاب های صنعتی

مواد سمی ورودی به تصفیه خانه های فاضلاب، باعث اختلال در واحدهای بیولوژیکی می گردند. بنابراین، شناخت منابع تولید کننده فاضلاب های سمی ضروری است. در این مطالعه، سمیت پساب سه نوع از صنایع آبکاری با استفاده از باکتری های واحد رآکتور منقطع متوالی (Sequencing Batch Reactor یا SBR) مورد بررسی قرار گرفت.
جهت تعیین میزان بازدارندگی رشد در هر غلظت، از 5/0 سی سی باکتری های واحد SBR کشت داده شده در محیط نوترینت براث (Nutrient broth) بر روی محیط کشت نوترینت آگار استفاده شد. داده ها توسط آنالیز Probit در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و توسط آن، EC50 (50% Effective concentration) محاسبه گردید.
بر اساس یافته های حاصل شده از پساب های نوع اول، دوم و سوم، به ترتیب غلظت های 1، کمتر از 50 و کمتر از 100 میلی لیتر بر لیتر تاثیری در رشد باکتری های مورد آزمایش نداشت؛ در حالی که غلظت 1000 میلی لیتر بر لیتر از هر نوع پساب، باعث مرگ تمام گونه های باکتریایی مورد آزمایش گردید. بیشترین و کمترین مقادیر EC50 در سه نوع پساب به ترتیب در نمونه های 3 (960 میلی لیتر بر لیتر) و 1 (5/6 میلی لیتر بر لیتر) مشاهده شد.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پساب بعضی از صنایع آبکاری حتی در کمترین غلظت ها نیز می تواند اثرات مضری بر جمعیت باکتریایی واحدهای بیولوژیکی تصفیه خانه ها داشته باشد. بنابراین، توصیه می شود تا با توجه به نوع فرایند این صنایع، استانداردهای تخلیه ای و قوانین تصفیه در محل برای آن ها وضع گردد.