ارزیابی میزان خطای محاسبه ی دز نرم افزار طراحی درمان با استفاده از فانتوم جامد Anthropomorphic

دریافت دز صحیح بیمار، نقش مهمی در نتیجه ی پرتودرمانی دارد. برای دستیابی به این هدف، از شیوه نامه ی TECDOC1583 استفاده شده است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی مراحل مختلف طراحی درمان جهت محاسبه ی دز دقیق دریافتی بیمار و تطبیق آن با نتایج واقعی بود.
در این مطالعه، توزیع دز برای پرتوهای تک میدانی، چند میدانی و چند میدانی پیچیده با استفاده از محاسبات نرم افزار طراحی درمان TiGRT انجام گرفت و نتایج اندازه گیری شده از فانتوم ناهمگن (Anthropomorphic) در مراحل مختلف با هم مقایسه شد.
بر اساس شیوه نامه ی TECDOC1583، همه ی نتایج به دست آمده مورد قبول واقع شد، اما در مرحله ی پنجم آزمون، درصد خطا در ریه، 3/4 درصد با اختلاف 3/0 درصد بود. در مرحله ی ششم آزمون، درصد خطا در بافت نرم 7/5 درصد و اختلاف آن 7/2 درصد بود.
به دلیل تراکم الکترونی پایین در بافت ریه، خطای نرم افزار بیشتر بود و در نتیجه، طراحی درمان آن احتیاج به دقت بیشتری داشت. با توجه به یافته های این مطالعه، درک و فهم کاربران از ویژگی های عملی و نیز محدودیت های Treatment planning software (TPS) اهمیت ویژه ای دارد. در این حالت، چون نمی توان به نرم افزار اعتماد کرد، پس باید اطلاعات در راه اندازی دستگاه دوباره ارزیابی شود و مقادیر دزهای محاسباتی و اندازه گیری شده مقایسه گردند تا کاستی های الگوریتم و نیز در صورت امکان آزمون های مورد قبول برای دستگاه شتاب دهنده، مورد بازبینی قرار گیرند.