شواهد حضور پی سنگ پر کامبرین در منطقه گل گهر سیرجان (جنوب ایران)

گرانیتویید های میلونیتی گل گهر، جنوب خاور سیرجان، یکی از مناطق مهم برای بررسی پیشینه پی سنگ پهنه سنندج- سیرجان و بررسی روند دگرگونی و ماگماتیسم در طی فرورانش نئوتتیس است. مطالعات صحرایی نشان می دهد که این گرانیتویید ها در زیر سنگ های دگرگونی مانند متاپلیت، کالک شیست و آمفیبولیت ها قرار گرفته اند. در این پژوهش توده های نفوذی گرانیتوییدی منطقه بر اساس سنگ شناسی و ویژگی های ژئوشیمیایی در دو گروه طبقه بندی شده اند. گروه اول از نوع گارنت- بیوتیت گرانیتویید و گروه دوم از نوع هاستینگزیت گرانیتویید است. شواهدی از فابریک میلونیتی در هر دو گروه، به ویژه در گارنت- بیوتیت گرانیتوییدها دیده می شود. هر دو توده از نوع متاآلومین بوده، از لحاظ ماهیت ماگمایی از نوع گرانیتوییدهای نوع I و کالک آلکالن پتاسیم بالا هستند. بر اساس سن سنجی اورانیم- سرب زیرکن، سن این توده های گرانیتوییدی 6/538 تا 7/580 میلیون سال پیش (پر کامبرین پسین – کامبرین پیشین) است. بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان گفت که با وجود تفاوت کانی شناسی و ژئوشیمیایی، این دو توده هم زمان در یک رویداد زمین ساختی و در طی فاز کوهزایی پان آفریکن تشکیل شده اند. تطابق نتایج سن سنجی به دست آمده با نتایج مطالعات انجام گرفته پیشین در بخش های مختلف پهنه سنندج- سیرجان می تواند بیانگر این باشد که حضور پی سنگ پر کامبرین تقریبا در همه پهنه سنندج- سیرجان دارد.