بررسی تست گاز گرفتن لب بالایی در پیش بینی لوله گذاری مشکل

ارزیابی راه هوایی به منظور کشف لارنگوسکوپی مشکل، با هدف ایمنی هرچه بیشتر در اداره راه هوایی انجام می شود. در برخی بیماران با مشکلات جدی و واضح، احتمال وجود راه هوایی مشکل بیشتر بوده و نیازی به انجام تست های بیشتر نیست. مساله چالش برانگیز تشخیص احتمال راه هوایی مشکل در بیماری است که به ظاهر بدون مشکل به نظر می رسد. در حال حاضر روش استاندارد طلایی جهت تشخیص لارنگوسکوپی مشکل روش کورمک لی هان است که روشی تهاجمی بوده و برای انجام آن نیاز به بیهوشی است و یافتن راه کار ساده ای جهت پیش بینی لارنگوسکوپی مشکل می تواند چاره ساز باشد. هدف این مطالعه مقایسه روش ساده، بی هزینه و بی عارضه تست گاز گرفتن لب بالایی (ULBT) با روش های متداول در پیش بینی راه هوایی مشکل شامل روش های کورمک - لی هان، مالمپاتی است.
در این مطالعه از بررسی اطلاعات اخذ شده از 95 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فارابی در سال 93 که برای انجام اعمال مختلف تحت بیهوشی عمومی قرار گرفته اند استفاده شده است. به این صورت که بیماران قبل از انجام عمل جراحی، توسط یک متخصص بیهوشی ویزیت شده و بر حسب معیارهای ورود و خروج از مطالعه، در طرح قرار گرفتند و کلیه اطلاعات دموگرافیک از بیمار و پرونده وی استخراج و در فرم پرسشنامه درج گردید. در اتاق عمل توسط یک متخصص بیهوشی، معیارهای تست گاز گرفتن لب بالایی ، مالمپاتی و کورمک برای هر بیمار ارزیابی شده و ثبت گردید.
در مطالعه ما روش نمره دهی تست گاز گرفتن لب بالایی با حساسیت 75.8% ، ویژگی 91.7% و ارزش اخباری مثبت 35.3% ، ارزش اخباری منفی 95.2% بود. نمره مالامپاتی حساسیت 79.3٪، ویژگی 63.7% ، ارزش اخباری مثبت 19.2%، ارزش اخباری منفی آن 95.8% و دقت 61.2% داشته است. ویژگی و ارزش اخباری مثبت و دقت به طور بارزدر تست گاز گرفتن لب بالایی از مالامپتی بالاتر است (p< 0.05).
بحث: تست گاز گرفتن لب بالایی در مقایسه با مالمپاتی روشی با ویژگی و ارزش اخباری مثبت بالا و دقت بالاتر است و لذا جهت غربالگری لوله گذاری مشکل، تست قابل اعتمادی است و در پیش بینی لوله گذاری مشکل از روش مالامپتی بهتر است.