تخصیص آب در شبکه های آبیاری به کمک سیستم پشتیبانی تصمیم گیری مبتنی بر سیستم اطلاعات مکانی (GIS) و الگوریتم ازدحام ذرات (PSO) (نمونه موردی: اراضی کشاورزی قورتان)

محدودیت منابع آب در کره زمین، آب را به کالای اقتصادی باارزشی بدل کرده است. بخش کشاورزی که براساس تحقیقات، بیشترین هدررفت آب را دارد، باید مدیریت شود. ازاین رو بهتر است روش ها و مدل های مختلف برنامه ریزی همچون مدل سیستم پشتیبانی تصمیم گیری، در ملازمت با قابلیت ها و توانایی های سیستم اطلاعات مکانی (GIS) به منظور مدیریت منابع آب، به کار گرفته شود. کاربرد همزمان و ترکیبی این دو سیستم، سبب مدیریت منسجم و تصمیم گیری درست در امور تخصیص و توزیع آب خواهد شد. محققان در تحقیقات پیشین درصدد بررسی و مدیریت تخصیص آب به صورت آماری و توصیفی بوده اند. ازاین رو در این تحقیق، با استفاده از سیستم پشتیبانی تصمیم گیری به همراه قابلیت های GIS، راهکار تخصیص درست و استفاده صحیح و بهینه از آب اراضی کشاورزی بر مبنای مکان مند بودن معرفی شده است. بدین منظور، با استفاده از روش الگوریتم ازدحام ذرات (PSO)، فرایند برنامه زمانی کشت به صورت اولیه در شبکه های آبیاری بهینه شده و سپس داده های توصیفی در محیط GIS مدلسازی شده و به تبع آن مراحل اجرای الگوریتم بهینه سازی مکانی و تخصیص آب به صورت خودکار ارائه شده است. نتایج این تحقیق پس از بهینه سازی تخصیص آب در اراضی مورد مطالعه، نشان می دهد که مقدار کمبود و همچنین هدررفت آب در حالت تخصیص بهینه در مقایسه با تخصیص سنتی و غیربهینه تا حد چشمگیری کاهش داشته است.