اثر پوشش گیاهی نگهدارنده بر ریخت سنجی و ریخت شناسی بخش شریانی رودخانه تالار

در تحقیق حاضر، اثر پوشش گیاهی نگهدارنده طبیعی بر تغییرات ریخت سنجی و ریخت شناسی بخش شریانی رودخانه تالار بین سال های 1334 و 1392 بررسی شد. نقشه کاربری اراضی سال های 1334و 1392 با استفاده از عکس های هوایی و روش بصری تهیه شد. نتایج نشان داد در طی دوره تحقیق، پوشش نگهدارنده طبیعی رودخانه، تغییرات زیادی داشته و حدود 96 درصد آن از بین رفته است. همچنین نتایج نشان می دهد که تجاوز به حریم رودخانه بسیار وسیع بوده و این نواحی به مناطق مسکونی و کشاورزی تبدیل شده است. سطح اراضی پوشش طبیعی منطقه نیز کاهش یافته است. ویژگی های ریخت سنجی و ریخت شناسی برای دو دوره تحقیق اندازه گیری شد. نتایج آزمون t جفتی نشان داد که اختلاف معناداری در سطح اطمینان 99 درصد بین میزان شاخص تغییرات شبکه رودخانه، شاخص بریدگی، عرض رودخانه و طول جزایر رسوبی در دو دوره تحقیق وجود دارد. برای بررسی تاثیر پوشش گیاهی طبیعی رودخانه بر تغییرات شاخص های ریخت سنجی و ریخت شناسی از آزمون واریانس یکطرفه استفاده شد. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری بین شاخص تغییرات شبکه رودخانه و شاخص بریدگی و همچنین عرض رودخانه در مناطق دارای پوشش گیاهی و مناطق بدون پوشش گیاهی در سطح اطمینان 99 درصد وجود دارد. شاخص تغییرات شبکه رودخانه در منطقه 1/4- متر بر سال است و همچنین در طول سال های تحقیق، شاخص بریدگی به مقدار 11/1 و عرض رودخانه به طور متوسط 250 متر کاهش یافته است. تغییرات شاخص ها در مناطقی که پوشش گیاهی طبیعی رودخانه حذف شده بیشتر بوده است. در این مناطق به دلیل حذف پوشش گیاهی نگهدارنده در اثر فرسایش کناره ای و نیروی آب، رودخانه به صورت مستقیم در آمده و عرض آن کم شده است.