مدل ارزیابی پیچیدگی پروژه های ساخت و ساز بزرگ در ایران - رویکرد ANP فازی

پروژه های ساخت و ساز همواره پیچیده هستند. همراه با افزایش پیچیدگی پروژه های بزرگ ساخت و ساز، مشکلات مربوط به اجرای این پروژه ها نیز افزایش می یابد. درک درستی از پیچیدگی این نوع پروژه ها و ارزیابی آنها از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. ارزیابی پیچیدگی پروژه می تواند منبعی فراهم آورد که تصمیم گیرندگان و مدیران مربوطه از آن بهره گیرند. فرآیند تحلیل شبکه ای فازی رویکردی منطقی و سیستماتیک برای شناسایی، ارزیابی و رتبه بندی است. این روش اجازه تحلیل سیستم های پیچیده و تعیین پیچیدگی سیستم های پروژه را می دهد. در این پژوهش با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه ای فازی، شاخص های موثر در ایجاد پیچیدگی پروژه های مربوط به ساخت و سازهای بزرگ در ایران شناسایی و اولویت بندی شده اند. نتایج نشان داد شاخص های پیچیدگی اجتماعی- سیاسی، پیچیدگی وابستگی پروژه و پیچیدگی فنی اولویت های اول تا سوم را دارند. همچنین سه پروژه بزرگ تجاری-اداری، بیمارستانی و برج های بلند از لحاظ پیچیدگی مورد مقایسه قرار گرفتند و پروژه بیمارستانی پیچیده ترین پروژه ارزیابی شد. این مدل برای افراد حرفه ای در مدیریت پروژه های بزرگ مفید خواهد بود.