بررسی عوامل تنش زای مرتبط با درمان در بیماران همودیالیزی مرکز آموزشی درمانی بوعلی شهر اردبیل

بیماران همودیالیزی در طول برنامه درمانی درازمدت خود همواره با عوامل تنش زای فیزیولوژیکی و روانی-اجتماعی بسیاری مواجه هستند که این عوامل می تواند باعث کاهش کیفیت زندگی این بیماران شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین عوامل تنش زای مرتبط با درمان در بیماران همودیالیزی مرکز آموزشی درمانی بوعلی اردبیل در سال 89 صورت گرفت.
در این مطالعه توصیفی-مقطعی تعداد 50 بیمار همودیالیزی بخش دیالیز بیمارستان بوعلی اردبیل به روش سر شماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دو قسمتی بود که بخش اول شامل مشخصات فردی و بخش دوم سوالات مربوط به مقیاس تنیدگی آورها شامل عوامل جسمی با 7 گویه، عوامل روانی با 13 گویه و عوامل اجتماعی با 9 گویه در بیماران همودیالیزی بود. این سوالات بر اساس مقیاس پنج نقطه ای لیکرت (ابدا تا خیلی زیاد) از 1-5 نمره گذاری شده است. روایی پرسشنامه به روش اعتبار محتوا و پایایی آن نیز به روش آزمون مجدد با ضریب همبستگی 6/97% به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آنالیز واریانس (ANOVA) و تی زوجی انجام گرفت.
نتایج حاکی ازآن بود که میانگین عامل تنیدگی روانی بالاترین حد (920/3±280/30 ) بوده است و سپس به ترتیب عامل تنیدگی اجتماعی (922/6 ±318/23) و سپس تنیدگی فیزیولوژیک با میانگین (920/3± 340/16) قرار داشتند. هم چنین نتایج نشان داد که بین تنیدگی آورهای جسمی با روانی و اجتماعی اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0 >P).
میانگین تنیدگی آورهای روانی بیشتر از میانگین تنیدگی آورهای جسمی و اجتماعی بود. بنابراین پرستاران می توانند با تدوین برنامه های اصولی و اساسی از طریق کلاس های آموزشی مداوم و مشاوره های روان شناختی یا روانپزشکی اقدامات مناسبی در جهت کاستن شدت تنیدگی آورهای مرتبط با درمان همودیالیزی و تقویت روش های تطابقی موثر گام مهمی در ارتقاء کیفیت زندگی بیماران بردارند.