تاثیر منابع سازمانی و قابلیت های پویا بر عملکرد شرکت های دانش بنیان

کسب برتری رقابتی در دنیای متغیر و پرتلاطم امروز از مهم ترین چالش های پیش روی مدیران سازمان ها است که برای غلبه بر آن نظریه ها و دیدگاه های جدیدی مطرح شده است. قابلیت های پویا یکی از دیدگاه هایی است که طی حدود یک دهه اخیر به عنوان مکمل نظریه های راهبرد در رویکرد منبع محور ارائه شده است. هدف این تحقیق نگاهی به این مفهوم و تاثیر آن بر منابع سازمانی و عملکرد سازمان است. روش این پژوهش توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری مدیر عامل، اعضای هیئت مدیره، مدیران، معاونین و کارشناسان خبره شرکت های زیرمجموعه صنایع مخابرات ایران بوده است که برای سنجش متغیرهای تحقیق تعداد 66 پرسشنامه میان جامعه آماری توزیع شد. روایی پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و پایایی آن با آلفای کرون باخ تعیین شد. به منظور تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های تحقیق از روش کمترین توان دوم جزئی استفاده شده است و جهت و شدت روابط میان سازه های منابع کلیدی و منابع غیرکلیدی، قابلیت های پویا و عملکرد در این بنگاه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش تاثیر منابع سازمانی و قابلیت های پویا بر عملکرد شرکت و همچنین نقش میانجی گری قابلیت های پویا را نشان داد.