بررسی اکولوژی فردی گونه ی گیاهی ex Litw. Salsola richteri (Moq.) Karel در استان خراسان جنوبی

انتخاب گونه های گیاهی سازگار با شرایط بیابانی در راستای اهداف احیای پوشش گیاهی، امری ضروری است و موفقیت در احیای گونه های گیاهی، وابسته به شناخت بوم شناسی فردی گیاهان می باشد. Salsola richteri از تیره ی Amaranthaceae با نام فارسی شور درخت ترکمنی است. مقاومت بسیار زیاد به خشکی، کنترل فرسایش بادی و تثبیت تپه های شنی از خصوصیات ارزشمند این گونه است. در این تحقیق، اکولوژی فردی S. richteri در خراسان جنوبی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور دو ایستگاه مطالعاتی در منطقه ی شاهرخت و بشرویه در سال 1390 و 1391 در نظر گرفته شد. خصوصیات رویشگاهی گیاه، ویژگی های خاک، فنولوژی، شکل زیستی، نحوه ی تکثیر، وضعیت حفاظتی، گونه های همراه و مطالعات گرده شناسی و تشریحی برگ گونه، بررسی و گزارش شد. نتایج نشان داد که این گونه در دامنه ی ارتفاعی 830 تا 1050 متر از سطح دریا با متوسط بارندگی110 تا 180 میلی متر و متوسط دمای سالانه ی 16 تا 20 درجه ی سانتی گراد رویش دارد. بافت خاک رویشگاه گیاه شنی، با pH 49/8 و هدایت الکتریکیds/m 54/0 تا 02/2 می باشد. شروع رشد رویشی از اواخر اسفند، گلدهی در تیر ، تولید میوه در مرداد، شروع بذردهی شهریو ر، رسیدگی بذرها در اواخر مهر و دوره ی رکود رشد از آبان تا اسفند می باشد. تکثیر گیاه در طبیعت، توسط بذر است. از نظر شکل زیستی ران کایر، جزء گروه فانروفایت ها و از نظر وضعیت حفاظتی بر مبنای گروه بندی IUCN، در گروه گونه های Least Concern قرار می گیرد. دانه ی گرده ی این گونه، کروی و Pantopolyporate و از نظر تشریحی، تیپ آناتومی کرانز برگ این گونه در گروه سالسولوئید جای می گیرد.