تعیین درصد بهینه افزودنی گیلسونایت در قیر خالص با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP)

حجم بالای ساخت روسازی های آسفالتی در ایران و ضعف قیرهای تولید شده درکشور، درطول زمان بهره برداری از راه باعث ایجاد انواع خرابی در آن می گردد. گیلسونایت که در طبقه اصلاح کننده های قیر به گروه هیدروکربن ها تعلق دارد، یکی از موادی است که می توان از آن در اصلاح قیر و به تبع آن اصلاح مخلوط های آسفالتی استفاده نمود. به خصوص با بالا رفتن قیمت قیر خالص، استفاده از قیرطبیعی درساخت آسفالت، به طور مستقیم از لحاظ اقتصادی صرفه های بسیاری برای کشور به همراه خواهد داشت. ازسوی دیگر با بهبود خواص قیر و آسفالت تولید شده، کیفیت روسازی و عمر آن افزایش یافته و تاثیرغیرمستقیم استفاده از قیرطبیعی درآسفالت نمایان می گردد. اثرات قیر طبیعی بر ویژگی های عملکردی رایج قیر در ایران با آزمایش های قیر از جمله نقطه نرمی، درجه نفوذ، ویسکوزیته، انگمی، افت وزنی، وزن مخصوص ودرجه اشتعال به دست می آید. در این تحقیق با افزودن گیلسونایت به میزان درصد های0، 2، 4، 6، 8 و10 نمونه های قیری ساخته شد و سپس آزمایش های فوق برای آنها انجام گردید. پس از آن با ارایه معادلاتی، مناسب ترین درصد افزودنی بهینه با استفاده از متدولوژی تحلیل سلسله مراتبیAHP تعیین گردید.