بهائیت دست پرورده و عامل استکبار از منظر انقلاب اسلامی ایران

فتنه باب و بها از توطئه های مهم کانون های استعماری است که با هدف آسیب رساندن به اسلام و مذهب شیعه، از بین بردن خصلت های ضداستکباری و ظلم ستیز آن و شکستن اقتدار ملی ایرانیان، از اواسط دوره ی قاجاریه طراحی و پدید آمده است. در این پژوهش برآنیم با استناد به اسناد موجود و تحلیل آن ها، چرایی پیدایش فرقه ی بهائیت به عنوان یک جنبش مذهبی ساخته و پرداخته استعمار، سرنوشت آن قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و چگونگی موضع پیروان و حامیان بهائیت در مقابل حوادث مختلف ایران را، به نحو موجز بررسی و نشان دهیم که فرقه ی ضاله ی بهائیت همواره در کنار دشمنان اسلام و به عنوان یکی از ابزارهای بالقوه ی فرهنگی در اختیار قدرت های بزرگ، در تحولات تاریخ معاصر ایران نقش منفی و مخربی ایفا کرده و از بدو شکل گیری تاکنون علما و مراجع معظم تقلید بیشترین مبارزه را با آنان انجام دادند. یافته های مقاله در هفت بند پایان بخش پژوهش حاضر بوده که در نتیجه ذکر شده است.