تاثیر ارقام مختلف پوست انار بر قابلیت هضم ماده خشک، جمعیت پروتوزا و تولید گاز متان به روش آزمایشگاهی

پیام:
چکیده:
سابقه و هدف
ایران علاوه بر مرکز پیدایش انار و رویشگاه طبیعی آن، مرکز تنوع ارقام و نیز بزرگترین تولید کننده انار در جهان می باشد. پوست انار تقریبا 26- 30% وزن کل میوه را تشکیل می دهد، در سال های اخیر فعالیت های بیولوژیکی پلی فنلی-های پوست انار توجه بسیاری از پژوهشگران و مصرف کنندگان را به خود جلب کرده است. اثرات تانن بر میکروارگانیسم های تولیدکننده متان در شکمبه و پروتوزا به اثبات رسیده است، همچنین تاثیر آن بر کنیتیک تولید گاز و تخمیر شکمبه ای با توجه به نوع گیاه بسیار متفاوت گزارش شده است. لذا این تحقیق به منظور بررسی ترکیب شیمیایی، مواد پلی فنولی، پویایی تولید گاز، قابلیت هضم ظاهری و حقیقی ماده خشک، میزان تولید گاز، متان و تعداد پروتوزوا شکمبه ای سه رقم مختلف پوست انار (ترش جنگلی گرگان، ملس بهشهر و شیرین کلباد) به روش آزمایشگاهی انجام شد.
مواد و روش ها
پوست ارقام مورد نظر در زمان برداشت (فصل پاییز) از نقاط مختلف استان گلستان جمع آوری و خشک گردید. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار اجرا شد. بعد از آزمون گاز ابتدایی برای ارزیابی الگوی تولید گاز طی 96 ساعت انکوباسیون، زمان نصف حداکثر گاز تولیدی (t1⁄2) محاسبه شد و سپس طی دو مرحله دیگر آزمون گاز برای زمان 24 ساعت و t1⁄2 برای هر سوبسترا اجرا شد. قابلیت هضم حقیقی ماده خشک با استفاده از باقیمانده مواد انکوباسیون شده اندازه گیری شد و ضریب تفکیک (PF)، توده میکروبی، تولید گاز متان، pH و تعداد پروتوزا نیز اندازه گیری و محاسبه شدند.
یافته ها
بیشترین مقدار پروتئین خام در رقم شیرین کلباد (01/4%) و بیشترین مقدار چربی خام (87/1%) و ADF (62/19%) در رقم ترش جنگلی گرگان مشاهده شد (05/0P
نتیجه گیری
به طور کلی نتایج این پژوهش نشان دادند که پوست انار (ترش جنگلی گرگان، ملس بهشهر و شیرین کلباد) به عنوان یکی از ضایعات مهم کشاورزی در ایران به دلیل داشتن ترکیبات فنولی و تانن دارای فعالیت بازدارنده علیه تعدادی از میکروارگانیسم های دخیل در تولید متان و همچنین پروتوزاها می باشد. بنابراین، می توان مخلوطی از رقم ها را برای دستکاری تخمیر شکمبه و کاهش تولید گاز متان استفاده کرد.
زبان:
فارسی
صفحات:
111 تا 132
لینک کوتاه:
magiran.com/p1613927 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!