مکانیابی مجتمع گردشگری به روش تصمیم گیری چند معیاره با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی شهرستان ماسال)

صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگ ترین و گوناگون ترین صنعت دنیا به شمار می رود. بسیاری از کشورها این منبع پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختار زیربنایی می دانند. امروزه صنعت گردشگری به قدری در توسعه اقتصادی، اجتماعی کشورها اهمیت دارد که اقتصاددانان آن را «صنعت نامرئی» نام نهاده اند. اجرای طرح های گردشگری نیازمند شناسایی دقیق قابلیت ها و تنگناهای منطقه مورد مطالعه می باشد؛ که بر اساس توان اکولوژیکی و استعداد طبیعی منطقه صورت می پذیرد. برای مکان یابی منطقه مورد نظر بر مبنای پارامترهای دخیل در تصمیم گیری از داده های مکانی مورد نیاز و قابلیت های سامانه های اطلاعات جغرافیایی برای تحلیل داده ها استفاده می شود. هدف این مقاله بررسی بهترین مکان برای ایجاد مجتمع گردشگری با رعایت تمام شاخص پارامترهای دخیل در این امر برای منطقه اولسه بلنگاه شهرستان ماسال است. این شهرستان در شمال غربی استان گیلان می باشد که از شمال به شهرستان رضوان شهر از غرب و جنوب غربی به خلخال از جنوب به شهرستان فومن و از شرق به شهرستان صومعه سرا محدود می شود و دارای طبیعتی کوهستانی می باشد. در این پژوهش با استفاده از داده هایی مانند توپوگرافی منطقه، فاصله از محدوده روستا و رودخانه، دسترسی به راه های موجود، نقشه شیب منطقه، پوشش گیاهی، محدوده چشمه های منطقه، دسترسی به جاذبه های طبیعی و استفاده نکردن از مناطق جنگلی و... از راه مدل فرآیند تحلیلی سلسله مراتبی به مرزبندی منطقه می پردازد و با مدل های مختلف تلفیق اطلاعات و نقشه ها، بهترین مکان برای ساخت این مجتمع شناسایی کند.