سازگاری برنامه های رایانه ای و اثر حقوقی آن

از جمله موضوعات مهم در صنعت تولید برنامه رایانه‏ای، سازگاری آن با سایر برنامه هاست که آثار حقوقی و اقتصادی فراوان دارد. حمایت از نظام سازگاری موجب توسعه صنعت نرم افزار خواهد شد، اما اگر این حمایت مطلق باشد، به حقوق پدیدآورندگان برنامه های اصلی آسیب می‏رساند. به همین دلیل، نظام های حقوقی مختلف برای حمایت از حقوق پدیدآورندگان برنامه های اصلی از یک سو، و جلوگیری از انحصار ایشان و تقویت فضای رقابتی از سوی دیگر، راهکارهای گوناگونی را مطرح می کنند. از جمله میان نظر و بیان تفکیک می‏کنند و آنچه را تحت حمایت نظام مالکیت فکری قرار می‏دهند، که بتوان در قالب بیان جای داد. در حقوق ایران، احکامی راجع به سازگاری در قانون حمایت از پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه ای و آیین‏نامه قانون مزبور وجود دارد که ضمن ابهام در معنا، همه ابعاد این امر خطیر را دربرنمی‏گیرد. اما احکام مبنایی راجع به حقوق رقابت موجود در قانون برنامه چهارم توسعه و اجرای سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی تا حدودی از این ابهام می‏کاهد و تکلیف ما را در شقوق مختلف سازگاری برنامه رایانه‏ای روشن می‏کند.