بررسی عود پنوموتوراکس در مبتلایان به پنوموتوراکس خود به خودی تحت درمان با Slurry Tetracycline Pleurodesis

پنوموتوراکس خود به خودی بدون وجود عامل قابل پیش بینی به وجود می آید. این حالت، منجر به تجمع هوا در فضای پلور می شود که می تواند تنگی نفس و در موارد شدید، مرگ و میر را به همراه داشته باشد. نکته ی مهم در درمان این بیماری، جلوگیری از عود پنوموتوراکس است.
این مطالعه از نوع سرشماری، توصیفی- تحلیلی و گذشته نگر بود که بر روی بیماران مبتلا به Spontaneous pneumothorax تحت درمان با Pleurodesis با استفاده از Chest tube و محلول کپسول تتراسیکلین در اصفهان بین سال های 95-1392 انجام شد. پس از تکمیل درمان، بیمار از لحاظ علایم تنگی نفس بررسی شد و در صورت عکس قفسه ی سینه ی طبیعی و باز شدن ریه ها، Chest tube بیمار خارج و بیمار مرخص گردید. اطلاعات دموگرافیک و عوارض نیز بررسی شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (آزمون 2χ) تحلیل گردید. 050/0 > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
از میان 108بیمار، 6 بیمار (5/5 درصد)، دچار عود پنوموتوراکس در طی یک سال پس از درمان شدند. 48 بیمار سابقه ی مصرف سیگار داشتند که ارتباطی با عود پنوموتوراکس نداشت (050/0 < P). درد قفسه ی سینه پس از خروج لوله در 38 بیمار (1/35 درصد) گزارش گردید؛ همچنین، 8 بیمار (4/7 درصد) دمای بیشتر از 38 درجه ی سانتی گراد (تب) داشتند.
درمان پنوموتوراکس خود به خودی با استفاده از کپسول تتراسیکلین با عارضه ی کمتر و میزان عود کمتر نسبت به روش های مشابه همراه بوده است.