مدیریت بهینه رواناب شهری با بهره گیری از روش تصمیم گیری چندمعیاره مکانی

مدیریت آب در مناطق شهری شامل کنترل جریان هرزابها و اصلاح شبکه های زهکشی می باشد. در این راستا نقشه هایی که میزان پتانسیل سیل گیری مناطق مختلف را نشان می دهند، می توانند ابزار مناسبی برای برنامه ریزی های شهری در آینده باشند. تحلیل آسیب پذیری در محیط های شهری شامل معیارهای چندگانه ای است که به طور مکانی به یکدیگر مرتبط می باشند. هدف از این تحقیق، تهیه نقشه های خطرپذیری سیلاب به منظور اتخاذ تصمیمات دقیق تر در مدیریت سیلاب شهری، با استفاده از تلفیق روش تصمیم گیری چند معیاره در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی در قالب یک سیستم پشتیبان برنامه ریزی می باشد. نقشه نهایی خطرپذیری سیلاب نشان می دهد، مناطق جنوب شرقی محدوده مورد مطالعه از درجه خطرپذیری بالایی برخوردارند. این در حالی است که این مناطق در محدوده زمین های پست و شیب کمتر از 2 درصد واقع شده اند. همچنین شبکه کانالهای جمع آوری رواناب در این مناطق از سیستم های نگهداری ضعیفی برخوردارند. به منظور ارزیابی مدل تصمیم گیری چندمعیاره مکانی، از ایجاد قابلیت مدل سازی مکانی با شبکه های عصبی استفاده شده است. نقشه تخمینی تولید شده از مدل شبکه عصبی نشان می دهد که همبستگی بالایی بین هر یک از نقشه های معیار با نقشه نهایی پتانسیل سیل خیزی برقرار می باشد. با توجه به نتایج این تحقیق می توان عنوان کرد که کاربرد تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) به عنوان ابزاری توانمند در تهیه نقشه های خطرپذیری سیلاب با دقت بالا، مطرح می باشد.