ساختار عاملی و ویژگی های روان سنجی نسخه ایرانی مقیاس شرم بیرونی

شرم یکی از هیجان های خودآگاه خیلی مهم است که نقش مهمی در بهزیستی روانی و آسیب پذیری نسبت به اختلال-های روانی دارد. هم فقدان شرم و هم شرم خیلی زیاد با آسیب شناسی روانی همراه است. شرم از دو مولفه اساسی شرم بیرونی و شرم درونی تشکیل شده است.

پژوهش حاضر به منظور تعیین ساختار عاملی و ویژگی های روانسجی مقیاس شرم بیرونی انجام شد تا ابزار مناسبی برای کاربرد در کار بالینی و تحقیق، به متخصصان و محققان حوزه سلامت روان معرفی شود.

به منظور بررسی ویژگی های روانسنجی و تحلیل ساختار عاملی این مقیاس، 210 نفر (103 پسر و 107 دختر) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. همچنین از آزمودنی ها خواسته شد که مقیاس های شرم بیرونی، شفقت به خود، عاطفه منفی و کمال گرایی را تکمیل کنند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل و SSPS-18 استفاده شد. آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی و تحلیل عاملی تاییدی محاسبه شد.

نتایج تحلیل عاملی تاییدی از ساختار 3 عاملی شرم بیرونی در نمونه ایرانی حمایت کرد (CFI=0/96، NFI=0/94، RMSEA=0/09). مقیاس شرم بیرونی همبستگی مثبت و معناداری بین کمال گرایی (0/17) و عاطفه منفی (0/51) و همبستگی منفی و معناداری با شفقت به خود (0/21) داشت. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس و عامل های «احساس حقارت»، «احساس پوچی» و «شرم در مورد اشتباه کردن» به ترتیب 0/93، 0/92، 0/71 و 0/75 بدست آمد.

ساختار 3 عاملی شرم از ویژگی های روانسجی مطلوبی در جامعه دانشگاه بهشتی برخوردار است. شرم ارتباط مثبتی با نشانه های آسیب شناسی روانی دارد. مقیاس شرم بیرونی برای کاربرد در کار تحقیقی و کار بالینی از ویژگی های روانسنجی مناسبی برخوردار است.