تحلیل وضعیت اقتصادی کشاورزان شرق حوضه رودخانه زاینده رود تحت شرایط خشکسالی

بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کننده منابع آبی در نواحی خشک و نیمه خشک است، لذا محدودیت منابع آب بیشترین تاثیر را بر این بخش می گذارد. خشکسالی بعنوان یکی از مهمترین عوامل بوجود آورنده بحران آب در حوضه رودخانه زاینده رود، تاثیر عمیقی بر بخش کشاورزی داشته است. در همین راستا این مطالعه به ارزیابی اثرات خشکسالی بر سطح زیر کشت و سود کشاورزان در شرق حوضه زاینده رود با استفاده از شاخص نمایه استاندارد بارش (SPI) و تحلیل هزینه فایده پرداخته (CBA) است. داده های مورد نیاز با استفاده از تکمیل پرسشنامه و مصاحبه رو در رو با 140 کشاورز در منطقه در سال زراعی 91-90 و سازمان هواشناسی کل کشور بدست آمد. ابتدا با استفاده از دو ایستگاه باران سنجی اصفهان و سد چادگان طی سالهای 90-59 و شاخص SPI به تعیین سناریوهای اقلیمی پرداخته شده است. سپس اثرات هر یک از سناریوهای ترسالی، نرمال و خشکسالی بر دبی، سطح زیر کشت و سود کشاورزان بدست آمد. نتایج نشان داد که محصولات گندم، برنج و گلرنگ که وابستگی بالایی به مصرف آب کانال دارند به ترتیب کاهش سطح زیر کشتی به میزان 68%، 92% و 51% دارند. بعلاوه کاهش سود این محصولات به ترتیب معادل 13858، 520 و 6103 میلیون تومان است که بایستی با افزایش بهره وری و افزایش راندمان آبیاری با استفاده از روش هایی مانند لوله گذاری در مزارع که هزینه و ریسک پایین تری نسبت به آبیاری بارانی برای کشاورزان دارد، اثرات کاهش یابد.