واکاوی جایگاه آموزشی «هنر فیلم» درحصول آگاهی به مثابه لازمه ای برای تربیت

هدف پژوهش حاضر، توصیف، تشریح، تحلیل، واکاوی و معرفی جایگاه آموزشی هنر فیلم به مثابه ابزار/روشی نوین برای تشریح چگونگی حصول و البته تسهیل مفهوم آگاهی، ازطریق متون درسی، به مثابه یکی از لوازم و محصولات تربیت می باشد . برای دست یابی به این هدف، از روش های پژوهش توصیفی و تحلیل مفهو می از رویکردهای پژوهش کیفی استفاده شد . یافته های حاصل از این پژوهش نشان از آن دارد که باواکاوی فیلم به ماهو فیلم و نه فیلمی خاص از نگاهی فلسفی، می توان استنباط هاو استنتاج هایی بین فیلم و مخاطب در فرایند حصول و تحقق عملی مقوله ی« آگاهی»، هم چون لازمه و پیامد فرایند تربیت، انجام داد . به این صورت که با فرض فیلم همچون یک متن درسی و به تماشا نشستن آن درمحیط آموزشی از سوی معلم و فراگیر و سپس تحلیل و نقادی محتوای آن از راه گفتمان، درمعنای دقیق آن، بررسی می شود که چگونه می توان نتیجه ی این تحلیل و نقادی فیلم را «آگاهی» در معنای التفات و نوعی دانستن جدید نامید . آگاهی ای که خود تسهیل کننده ی فرایند تربیت است و اگر حاصل شود، خود هم چون دارا بودن یک نگرش، بینش و دیدگاه تلقی می شود و برنوع تفکر و عمل فراگیر موثر واقع می شود . بدین سان، در نهایت می توان روشی/ابزاری درجهت تغییر، بهبود و تعمیق مفهوم تربیت پیشنهاد کرد .