اثر تغییر کاربری اراضی بر هدایت هیدرولیکی غیراشباع خاک در شرایط غیرماندگار و ارزیابی برخی اطلاعات جهانی

به منظور تحلیل جریان آب در خاک در حالت غیرماندگار می توان از روش ژانگ بهره برد. هدف از این تحقیق تعیین روشی مناسب جهت تخمین مقادیر هدایت هیدرولیکی اشباع و غیراشباع در کاربری های مرتع، باغ و کشاورزی و اثرات تغییر کاربری اراضی بر آن می باشد. کاربری های باغ و کشاورزی از تغییر کاربری مرتع به وجود آمده اند. آزمایشات صحرایی نفوذ با استفاده از نفوذسنج دیسک مکشی در مکش های 0، 3، 6، 10 و 18 سانتیمتر آب با سه تکرار در هر کاربری انجام شد. سپس مقادیر هدایت هیدرولیکی در کاربری های مختلف به روش ژانگ تعیین گردید. برای تخمین پارامترهای هیدرولیکی مدل هدایت هیدرولیکی ون گنوختن مورد نیاز در روش ژانگ از داده های اطلاعاتی راولز و همکاران، کارسل و پریش، نتایج نرم افزار ROSETTA و مدل HYDRUS-2D استفاده شد. جهت تعیین مقادیر خطای روش های تخمین هدایت هیدرولیکی نسبت به مقادیر داده های اندازه گیری شده از دو شاخص ارزیابی آماری خطای نسبی(RE) و متوسط مجذور مربعات خطا (RMSE) استفاده گردید. نتایج حاصل از محک های آماری نشان داد در هر سه کاربری مدل ژانگ براساس داده های اطلاعاتی کارسل و پریش با کمترین مقدار RE و RMSE بالاترین صحت را در برآورد مقادیر هدایت هیدرولیکی دارا می باشد. به غیر از روش کارسل و پریش سایر روش ها در همه کاربری ها در برآورد مقادیر هدایت هیدرولیکی در رطوبت های نزدیک اشباع دارای صحت پایین می باشند اما در مکش های بالاتر عملکرد آن ها بهبود یافته است. همچنین طی تغییر کاربری از مرتع به باغ و کشاورزی مقادیر هدایت هیدرولیکی اشباع افزایش یافته که دلیل آن می تواند افزایش ماده آلی خاک و خاکدانه سازی در کاربری های باغ و کشاورزی باشد که در کاربری مرتع کمتر از دو کاربری دیگر است.