بررسی ضریب رفتار پل های بتنی با جداگر های الاستومریک (ERB) و جداگرهای هسته سربی (LRB)

مزایای جداگرها بعنوان ابزار کنترل نیروهای جانبی که به طراحان اجازه میدهد نیروهای زلزله وارد بر پایه ها و کوله های پل را کاهش داده و یا منحرف کنند، به خوبی به اثبات رسیده است. از طرف دیگر هدف اصلی در طراحی لرزه ای سازه ها بر این مبناست که رفتار سازه، در مقابل نیروهای ناشی از زلزله های کوچک بدون خسارت و در محدوده خطی مانده و در مقابل نیروهای ناشی از زلزله های شدید، ضمن حفظ پایداری کلی خود خسارتهای سازه ای و غیرسازه ای را تحمل کند. با این وجود از جمله مشکلات موجود در طراحی پلها، عدم صراحت آیین نامه ها برای نقش جداگرها در تعیین ضریب رفتار R است. بگونه ای که در ”آیین نامه طرح پلهای راه و راه آهن در برابر زلزله (نشریه 463)” اشاره ای به اثر جداگرها در تعیین پارامتر R نشده است. بنابراین در این تحقیق به محاسبه ضریب رفتار پلهای جداسازی شده با جداگرهای الاستومریک از نوع نئوپرن تیپ 1 و جداگرهای هسته سربی پرداخته شده است.
با بررسی نتایج تحلیل مقدار ضرایب رفتار پل با جداگر هسته سربی LRB کمتر از پل با جداگر ERB هست که نشان دهنده اینست که تکیه گاه های LRB موجب می شوند زیرسازه کمتر وارد فاز غیرخطی شود. همچنین این ضرایب رفتار از مقدار ضرایب نشریه 463 که درجهت طولی و عرضی به ترتیب 3 و 5 هست کمتر است که نشان دهنده اینست جداگرها ضریب رفتار کلی سازه را پایین می آورند. علاوه بر این در بررسی اثر کاهش دهانه بر دو حالت مشاهده می شود که تاثیر قابل توجهی بین پلهای با دهانه های مختلف وجود ندارد.