ارزیابی ضایعات پاتولوژیک جنینی و کارایی داروی آمانتادین در برابر ویروس آنفلوانزای A تحت تیپ H9N2 با استفاده از مل جنین ماکیان

داروهای ضدویروسی مختلفی ازجمله آمانتادین برای درمان بیماری آنفلوانزا به کاربرده می شوند. این دارو در دسته بندی دارویی، جزء داروهای گروه C می باشد و تحقیقات کمی در زمینه ی آثار سمی آن بر جنین انسان صورت گرفته است. در پژوهش حاضر علاوه بر ارزیابی آثار پاتولوژیک دارو با استفاده از مدل جنین ماکیان، کارایی دارو برای کاهش تیتر ویروس آنفلوانزا، در جنین در حال رشد، نیز بررسی گردید.
مطالعه تجربی حاضر بر روی 48 قطعه تخم مرغ نطفه دار انجام شد. داروی آمانتادین و مایع آلانتوئیک حاوی EID50/ml105 ویروس آنفلوانزای H9N2 به داخل آلبومن تخم مرغ تلقیح و آثار پاتولوژیک دارو بر جنین با استفاده از مطالعات ماکروسکوپیک و هیستوپاتولوژیک ارزیابی گردید. کارایی دارو در کاهش تکثیر ویروس در مایع آلانتوئیک جنین نیز با استفاده از روش هماگلوتیناسیون بررسی شد.
در این بررسی مشخص گردید داروی ضدویروسی آمانتادین می تواند آثار مخربی بر زنده مان، رشد، وزن و اندام های داخلی جنین در طی دوران رشد داشته باشد. بررسی هیستوپاتولوژیک اندام های داخلی جنین های مورد آزمایش نشان داد که آثار پاتولوژیک دارو در اندام های داخلی ازجمله ریه، قلب، کبد، کلیه و مغز ایجاد می گردد. علاوه بر این مشخص شد داروی آمانتادین قادر است با کاهش تکثیر ویروس آنفلوانزای H9N2، باعث افزایش زنده مان جنین گردد.
با توجه به اندمیک شدن ویروس آنفلوانزای H9N2 در ایران و امکان انتقال ویروس به انسان، به کارگیری داروی آمانتادین اجتناب ناپذیر است، بنابراین خطر این دارو برای جنین انسان بایستی جدی گرفته شود.