ارتباط بین اکلامپسی و پلی مورفیسم های مشخص ژن های پروترومبین و فاکتور V انعقاد خون

پره اکلامپسی یک عارضه دوران بارداری و یکی از علت های مهم مرگ و میر مادران می باشد. افزایش انعقادپذیری احتمالا یکی از عوامل خطر برای ابتلا به پره اکلامپسی است، لذا پلی مورفیسم های مشخص G1691A و G20210A در ژن های فاکتور V و فاکتور II انعقاد خون می تواند باعث امکان افزایش ابتلا به این بیماری بشود.
این مطالعه روی نمونه خون 64 خانم باردار مبتلا به پره اکلامپسی و گروه شاهد انجام شد. بدین منظور DNA موجود در گلبول های سفید خون با روش نمک اشباع استخراج و سپس با استفاده از تکنیک ARMS-PCR وجود پلی مورفیسم های G1691A و G20210A بررسی گردید.
بین میانگین سن افراد مبتلا به پره اکلامپسی (734/28 سال) و گروه شاهد (921/24 سال) تفاوت معنی داری وجود داشت (000196/0P=). ولی در میانگین سن حاملگی بین ایندو گروه (719/34 هفته و 421/34 هفته ) تفاوت معنی دار نبود.
در بیماران مبتلا به پره اکلامپسی دو نفر هتروزیگوت (1/3%) برای فاکتور II و دو نفر هتروزیگوت (1/3%) برای فاکتور V یافت شد. هیچ فرد هموزیگوتی(0/0%) برای پلی مورفیسم های فوق در بیماران وجود نداشت. در آزمایشات مربوط به گروه شاهد یک نفر برای فاکتورV هتروزیگوت (6/1%) بود.
در مقایسه بین افراد دو گروه بیمار و سالم از لحاظ پلی مورفیسم های G1691A و G20210A با یکدیگر تفاوت قابل توجهی به دست نیامد. لذا این پلی مورفیسم ها را نمی توان به عنوان عوامل پیش بینی کننده ایجاد پره اکلامپسی در نظر گرفت. تحقیقات گسترده تر ژنتیکی و محیطی برای یافتن عوامل خطر پره اکلامپسی پیشنهاد می شود.