تحلیل رفتار شالیکاران عضو تعاونی های تولید روستایی شهرستان ساری در زمینه کشاورزی پایدار

هدف تحقیق حاضر تحلیل رفتار شالیکاران عضو تعاونی های تولید روستایی در زمینه کشاورزی پایدار بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه شالیکاران عضو تعاونی های تولید روستایی شهرستان ساری تشکیل دادند (4160 =N) که از میان آنها، 162 نفر با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (162=n). ابزار تحقیق، پرسش‎نامه ای بود که روایی آن با کسب نظر استادان و متخصصان فن و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (بین 83/0 تا 93/0) تایید شد. نتایج تحقیق نشان داد که دانش و نگرش و مهارت اغلب شالیکاران در زمینه کشاورزی پایدار در سطح متوسطی جای دارد. همچنین نتایج ارزیابی کلی رفتار شالیکاران و عملکرد آنها در زمینه کشاورزی پایدار در سطح قابل قبولی قرار دارد. نتایج آزمون تجزیه و تحلیل واریانس به منظور مقایسه میانگین عملکرد شالیکاران در زمینه کشاورزی پایدار بر اساس سابقه عضویت در تعاونی ها نشان داد که اعضای با سابقه بیشتر، عملکرد بهترو مثبت تری در زمینه اجرای کشاورزی پایدار دارند.