اثر عصاره ی باریجه (Ferula gummosa) بر درد احشایی در موش: مطالعه ی تجربی

درد احشایی یک احساس ناخوشایند است که درمان آن با داروهای سنتتیک دارای عوارضی همچون وابستگی روانی، دیسکرازی خونی و غیره بوده و تجویز داروهای گیاهی رهیافت مناسبی برای کاهش این عوارض می باشد. باریجه از جمله گیاهان دارویی است که بر مبنای اطلاعات موجود در طب سنتی و برخی از پژوهش های نوین علمی، اثرات درمانی مختلفی دارد که از جمله ی آن ها می توان به خواص ضد باکتریایی، ضد قارچی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی گیاه مذکور اشاره نمود. هدف این پژوهش بررسی اثر تسکینی گیاه باریجه بر درد احشایی است.
این مطالعه تجربی بر روی 40 موش سوری نر نژاد N-MRI انجام گرفت( g4 ±36). موش ها به صورت تصادفی به گروه های کنترل، کنترل مثبت (فلونیکسین)، تیمار1، تیمار2 و تیمار3 تقسیم بندی شدند. گروه های کنترل و کنترل مثبت به ترتیب سرم فیزیولوژی و فلونیکسین (mg/kg2) و گروه های تیمار نیز به ترتیب دوزهای 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم از عصاره ی باریجه را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. 15دقیقه پس از هر تجویز، موش ها برای القاء درد احشایی مورد تزریق اسید استیک 6/0 % (ml/kg10) قرار گرفته و اثرات ضد دردی با شمارش تعداد رایت ها طی 30 دقیقه تعیین گشت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آنالیز واریانس یک طرفه و تست تکمیلی Tukey در سطح معنی داری 05/0P< مورد تجزیه و تحلیل واقع شدند.
عصاره های باریجه با دوزهای 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم در مقایسه با کنترل منفی کاهش معنی داری درد را نمایان نساختند(05/0

نتیجه گیری

طی این پژوهش مشخص گشت که عصاره ی باریجه فاقد اثر تسکینی بر درد احشایی می باشد. ولی لازم است تا مطالعات بیشتری بر روی اثر ضد دردی اجزاء آن صورت گیرد.