ارزیابی تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و پلیمر سوپر جاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای

به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت دانه ای (سینگل کراس 704) آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393، در مزرعه ی تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج انجام گردید. عامل اصلی آزمایش شامل چهار سطح کود نیتروژن (شاهد، 150، 200 و 250 کیلوگرم) و عامل فرعی آزمایش شامل دو سطح کاربرد و عدم کاربرد سوپرجاذب استاکوزورب بود. نتایج نشان داد سطوح مختلف کود نیتروژن در سطح آماری یک درصد بر صفات وزن بلال، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد دانه در بلال تاثیر معنی دار داشت. سطوح مختلف پلیمر در سطح آماری پنج درصد بر شاخص برداشت و بر سایر صفات در سطح آماری یک درصد تاثیر معنی دار داشت. اثرات متقابل سطوح مختلف کود نیتروژن و سوپرجاذب فقط بر صفت شاخص برداشت تاثیری نداشت و بقیه ی صفات را در سطح آماری یک درصد تحت تاثیر قرار دادند. بیشترین وزن هزار دانه (57/232 گرم) و عملکرد دانه (2/12352کیلوگرم در هکتار) را تیمار کاربرد کود نیتروژن بر اساس مقدار توصیه شده (200 کیلوگرم در هکتار) و کاربرد پلیمر سوپرجاذب سبب شدند.