بررسی اثربخشی پروبیوتیکها در کولیک شیرخوارگی

کولیک شیرخوارگی وضعیتی بسیار شایع در شیرخواران بظاهر سالم بوده و باری عظیم بر دوش والدین و سیستم سلامت محسوب می شود. مشخصه این وضعیت، گریه بیش از حد و غیرقابل تسکین است که بصورت حملات گریه بیش از 3 ساعت در روز، بیش از 3 روز در هر هفته و بمدت 3 هفته در یک شیرخوار سالم در سنین 2 هفته تا 3 ماه تعریف می شود. اخیرا پیشنهاد شده که پروبیوتیک ها ممکن است علایم کولیک شیرخوارگی را تسکین دهند، ولی اطلاعات موجود هنوز متناقض می باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ترکیبی از پروبیوتیک ها بر کولیک شیرخوارگی در مقایسه با یک درمان مرسوم است.
در مجموع 60 شیرخوار دچار کولیک بطور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول یک ساشه پروبیوتیک در روز حاوی 1 میلیارد کلونی لاکتوباسیلوس کازئی، لاکتوباسیلوس رامنوسوس، استرپتوکک ترموفیلوس، بیفیدوباکتریوم برو، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، بی اینفانتیس، لاکتوباسیلوس بولگاریکوس و فروکتوالیگوساکارید همراه با یک درمان استاندارد بمدت 2 هفته پیاپی دریافت کردند. گروه دوم فقط درمان استاندارد دریافت نمودند. دفعات گریه، مدت خواب، افزایش وزن، دفعات اجابت مزاج، تغییر در اشتها و دفعات استفراغ شیرخوار، استفاده از ضدنفخ، دفعات نیاز به مشاوره پزشکی و تعداد مرخصی های والدین بعلت وضعیت شیرخوار بین دو گروه هر 2 هفته بمدت 4 هفته مقایسه شد.
آنالیز درون گروهی تغییرات معنی دار و مطلوب در تمامی متغیرهای مطالعه بجز نیاز به مداخله اورژانس، دفعات اجابت مزاج و تغییر در اشتها پس از درمان نشان داد. با این وجود، در آنالیز بین گروهی بجز موارد مصرف داروی ضدنفخ مورد نیاز که در گروه دریافت کننده پروبیوتیک بطور معنی داری کمتر بود (73/3±18/11 بار در برابر 73/4±03/7 بار، 001/0>p)، تغییرات مشابه در متغیرهای مطالعه طی 2 هفته مداخله مشاهده شد (05/0

نتیجه گیری

درمان با پروبیوتیک حداقل باندازه روش مرسوم درمانی کولیک شیرخوارگی موثر است. این پروبیوتیک حتی از نظر کاهش نیاز به استفاده از ضدنفخ نسبت به درمان مرسوم برتری دارد.