اولویت های نیاز آموزشی سلامت جوانان بر پایه نیاز سنجی و مشارکت ذی نفعان درحوزه های تحت پوشش معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی ایران

اولین قدم در برنامه ریزی آموزشی شناسایی و اولویت بندی نیازهای آموزشی است که نقطه آغاز آن نیازسنجی آموزشی می باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف نیازسنجی و تعیین اولویت های آموزشی سلامت جوانان تحت پوشش معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام گردید.
پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی و از نوع مقطعی بود که در بین 2842 نفر از جوانان 18 تا 29 ساله تحت پوشش معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1393 انجام گردید. از روش نمونه گیری دو مرحله ای به صورت ابتدا نمونه گیری خوشه ایاز مراکز تحت پوشش و سپس نمونه گیری تصادفی از جوانان آن مرکز استفاده شده است. ابزار نمونه گیری، پرسشنامه طراحی شده توسط کارشناسان وزارت بهداشت بوده و شاخص های آمار توصیفی مورد استفاده قرار گرفت.
بر اساس امتیازهای حاصل از پرسشنامه، مهمترین نیاز آموزشی سلامت در تمامی مراکز تحت پوشش آموزش مهارت های زندگی است (3.34±4.47). مهمترین خدمات بهداشتی اولیه مورد نیاز، معاینات دوره ای (0.57±1.38) و بیشترین خدمات مشاوره ای مورد نیاز، مهارت های قبل از ازدواج (1.89±2.82) است. در اکثر موارد آموزش و اطلاع رسانی ارجح، از طریق خانواده ذکر شده است.
حل مشکلات جوانان در جامعه، وظیفه هر نظام بهداشتی و درمانی است. برای این کار باید در ابتدا مشکلات شناسایی شده و سپس با توجه به منابع موجود و تعیین اولویتها، برای هر اولویت، برنامه های آموزشی لازم مشخص شود. آنچه در این فرآیند اهمیت دارد، توافق تمامی ذینفعان در مورد لیست اولویت ها و برنامه ها مدون می باشد.