بررسی میزان مواجهه با ارتعاش تمام بدن در رانندگان تاکسی شهر یزد

یکی از منابع رایج ارتعاش تمام بدن ، وسایل حمل و نقل هستند که در آن راننده در معرض ارتعاشهای ناشی از وسیله نقلیه و جاده قرار دارد. از جمله افرادی که پیوسته با ارتعاش تمام بدن مواجهه دارند می توان به رانندگان تاکسی اشاره کرد. رانندگان تاکسی در طول شیفت کاری خود با عوامل زیان آور متعددی مانند صدا، ارتعاش، آلودگی هوا، شیفتهای کاری طولانی و استرسهای روانی مواجه هستند. مواجهه طولانی مدت با ارتعاش تمام بدن در رانندگان تاکسی می تواند با اثرات نامطلوبی بر روی سلامت آن ها در ارتباط باشد.
در این مطالعه به منظور بررسی میزان مواجهه با ارتعاش تمام بدن در رانندگان تاکسی، اندازه گیری ارتعاش در 80 تاکسی از 3 نوع خودرو (سمند، پژو405 و پراید)که از لحاظ کارکرد در 3 گروه قرار گرفتند، شامل 63 نفر راننده مرد و17 نفر راننده زن صورت گرفت. پارامترهای مربوط به ارتعاش از جمله شتاب موثر، شتاب معادل کلی بدن و همچنین دوز ارتعاش در 3 محور ثبت گردید. سپس نتایج به دست آمده با مقادیر توصیه شده توسط استاندارد (ISO 2631-1)مقایسه گردید. هدف از این مطالعه بررسی توصیفی - مقطعی مواجهه رانندگان تاکسی شهر یزد با ارتعاش تمام بدن بوده است.
میانگین شتاب توزین یافته فرکانسی ریشه مجموع مربعات (rms)در محور Zبرابر با2m/s45/0 بود که از میانگین در محورهای X ، Y بیشتر بود. اکثریت مقادیر شتاب موثر(rms) در محدوده خطرات بالقوه بهداشتی قرار داشت. میانگین شتاب معادل کلی بدن در خودرو پراید برابر با 2m/s 62/0به دست آمد که از 2 خودرو دیگر بیشتر بود. میانگین شتاب معادل کلی بدن در تمامی خودروها در ناحیه هشدار سلامتی قرار داشت. میانگین دوز ارتعاش برای تمامی خودروها کمتر از حدود مجاز پیشنهادی استاندارد (ISO 2631-1 )بود. همچنین افزایش کارکرد ، عمر خودرو و وجود ترافیک در طول رانندگی باعث افزایش مواجهه با ارتعاش در رانندگان تاکسی بود.
با توجه به شیفت های کاری نسبتا طولانی رانندگان تاکسی (8 تا 12 ساعت در روز) و ترافیک سنگین معابر شهری این رانندگان در معرض مواجهه با مقادیر قابل توجه ارتعاش تمام بدن هستند که می تواند باعث اثرات سو بر سلامت آن ها شود. بنابراین باید اقدامات کنترلی فنی-مهندسی و مدیریتی جهت کاهش اثرات نامطلوب ارتعاش در این افراد ، انجام شود.