تاثیر جهانی شدن بر شاخص مالیات به هزینه های جاری دولت

سازگاری مخارج جاری دولت با درآمدهای مالیاتی یکی از مهمترین شاخص های ارزیابی عملکرد دولت ها در اقتصاد سیاسی و بخش عمومی می باشد. همچنین جهانی شدن باعث می شود که دولت ها نقش انحصاری خود را در اعمال سیاست های مالی از دست بدهند. این مقاله به بررسی نقش متغیرهای جهانی شدن، درآمد های نفتی، تورم و رشد اقتصادی بر شاخص درآمد مالیاتی بر هزینه های جاری دولت (T/G) اقتصاد ایران طی سال های 1393-1349 با استفاده از روش خودتوضیح با وقفه های توزیعی(ARDL) می پردازد. بر طبق نتایج شاخص جهانی شدن در کوتاه مدت تاثیر مثبت و در بلندمدت تاثیر منفی بر شاخص T/G دارد. بنابراین در کوتاه مدت «فرضیه کارایی» جهانی شدن و در بلندمدت «فرضیه جبران» جهانی شدن برای اقتصاد ایران صادق می باشد. شاخص درآمدهای نفتی هم در بلندمدت و هم در کوتاه مدت تاثیر منفی و معنادار بر شاخص T/G دارد. این نتیجه تاییدی بر صادق بودن «فرضیه نفرین منابع» در مورد سیاست های مالی دولت دارد که موجب ناکارایی شاخص مالیات بر هزینه های جاری دولت می شود. همچنین تولید سرانه حقیقی بدون نفت و نرخ تورم به ترتیب تاثیر مثبت و منفی بر عمکلرد شاخص T/G در طی بازه زمانی تحقیق داشته اند. مهمترین پیشنهادات سیاستی حاصل از این پژوهش برای پژوهش گران و سیاست گذاران بحث شده است.