بررسی امکان کاهش خسارت ناشی از تنش قطع آبیاری بر ویژگی های فیزیولوژیک و کیفیت ذرت دانه ای با کاربرد پلیمر سوپر جاذب

به منظور بررسی اثر کاربرد پلیمر سوپرجاذب بر عملکرد، اجزای عملکرد و ویژگی های کمی و کیفی ذرت دانه ای هیبرید NS640 در شرایط تنش قطع آبیاری، این آزمایش در سال زراعی 93- 1392 به روش کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کرت های اصلی شامل آبیاری در چهار سطح نرمال، قطع آبیاری در مرحله تشکیل ساقه، قطع آبیاری در مرحله ظهور گل تاجی، قطع آبیاری در مرحله ظهور گل بلال بوده و پلیمر سوپرجاذب در سه سطح شامل عدم کاربرد سوپرجاذب، کاربرد 15 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب در کرت های فرعی مقایسه شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که اثر ساده تنش کم آبی بر همه صفات مورد آزمایش یعنی تعداد دانه در بلال، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، محتوی آب نسبی و درصد پروتئین معنی دار بود. هم چنین اثر ساده سوپرجاذب غیر از صفات وزن هزاردانه، شاخص برداشت و محتوی آب نسبی بر سایر صفات معنی دار بود. از طرفی برهمکنش تنش کم آبی و سوپرجاذب بر تعداد دانه در بلال و عملکرد دانه معنی دار شد. بیش ترین عملکرد دانه معادل 1063 گرم در مترمربع مربوط به آبیاری نرمال و کاربرد 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب بود و در میان اجزای عملکرد نیز بیش ترین تعداد دانه در بلال با 7/340 مربوط به همین تیمار بود. بیش ترین میزان پروتئین با 79/9 درصد در تیمار قطع آبیاری در مرحله ظهور گل بلال به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده در شرایط تنش قطع آبیاری مشخص شد،کاربرد پلیمر سوپرجاذب موجب بهبود ویژگی های کمی ذرت دانه ای می شود. در نتیجه مصرف 30 کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب در این شرایط برای ذرت توصیه شد.