افزایش بازدهی فتوسل های ارگانیک(باکتریورودوپسین) با استفاده از تکنیک لانگ مویر بلادجت و نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO2)

هدف از این مطالعه تبدیل انرژی نور لامپ و خورشید به انرژی الکتریکی با تک لایه سازی پروتئین باکتریورودوپسین، ارزیابی ترکیبات مورد آزمایش (TiO2، FTO، Br) جهت افزایش بازده فتوسل های بیولوژیک، امکان سنجی ساخت فتوسل ها جهت به‏کارگیری در معماری، مصارف نظامی و ساخت فتوسل بیولوژیکی بود.
مواد و روش‏ها: با روش بلدینگ نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم بر روی سطح فلوئورین تین اکساید (FTO) قرار گرفت. با روش لانگ مویر بلادجت، تک لایه سازی پروتئین باکتریورودوپسین(Br) انجام و فتو آند آماده شد. سپس با یک قطره از محلول H2PtCl6 (2 میلی‏گرم Pt در 1 میلی لیتر اتانول) روی شیشه FTO را پوشانده و کاتد آماده شد. الکترود فتوآند (FTO/TiO2/Br) و الکترود مقابل (کاتد)(FTO / Pt) به صورت ساندویچ قرار داده شدند.
تغییرات pH وابسته به نور باعث اثبات فعالیت باکتریورودوپسین شد. توان فتوسل‏های تک لایه ساخته شده در این مطالعه μA7/0 و ولتاژ آنها mV190 بود که با توان فتوسل های تجمع یافته (μA2/0)، μA5/0 و با ولتاژ آنها (mV165)،mV 25 تفاوت داشتند، یعنی سلول‏های تک لایه نسبت به تجمع بازدهی بیشتری داشته‏اند.
نتیجه گیری: تکنیک لانگ مویر روشی بسیار مناسب برای تثبیت پروتئین باکتریورودوپسین به‏صورت تک لایه بر روی بستر حاوی نانو ذرات (دی اکسید تیتانیوم) با حفظ حداکثر فعالیت می‏باشد.