ارتباط کلسیم، منیزیم و پتاسیم دریافتی با فشار خون: مطالعه قند و لیپید تهران

پرفشاری خون یکی از شایعترین و مهم ترین عوامل خطرساز بیماری های قلبی - عروقی است. بررسی های انجام شده در مورد ارتباط ریز مغذی ها با فشارخون یافته های متناقضی را گزارش کرده اند. هدف این مطالعه، ارزیابی و مقایسه دریافت کلسیم، منیزیم و پتاسیم در افراد مبتلا به پرفشاری خون با گروه شاهد است.
از بین افراد مورد بررسی در مطالعه قند و لیپید تهران،1470 نفر از افراد بالای 3 سال به طور تصادفی جهت ارزیابی دریافت های غذایی انتخاب شدند. ارزیابی دریافت های غذایی با استفاده از یادامد 24 ساعته خوراک برای دو روز توسط پرسشگران مجرب صورت گرفت. نسبت انرژی دریافتی (EI) به BMR محاسبه شد و افراد کم گزارش ده و بیش گزارش ده (به ترتیب EI:BMR کمتر از 1.35 و بیشتر یا مساوی 2.4) از مطالعه حذف شدند. فشار خون با استفاده از فشار سنج جیوه ای طبق روش های استاندارد اندازه گیری شد. پرفشاری خون به صورت فشار خون سیستولیک مساوی یا بالاتر از140 mmHg یا دیاستولیک مساوی یا بالاتر از90 mmHg تعریف شد. 94 نفر مبتلا به پرفشاری خون بودند. از بین بقیه افراد، 104 نفر با فشارخون طبیعی که از نظر سن، جنس، وزن، نمایه توده بدنی، انرژی و فیبر دریافتی با گروه مورد همسان سازی شده بودند، به طور تصادفی انتخاب شدند.
میانگین ± انحراف معیار سن افراد با فشار خون بالا و طبیعی به ترتیب 42±15 و 41±15 سال بود. میانگین کلسیم، منیزیم و پتاسیم دریافتی هم در افراد مبتلا به پرفشاری خون و هم افراد با فشار خون طبیعی کمتر از مقادیر توصیه شده بود. افراد مبتلا به پرفشاری خون کلسیم و پتاسیم کمتری را در مقایسه با افراد با فشار خون طبیعی دریافت کرده بودند (به ترتیب 611±256 در مقابل 771±276mg/d و 2461±808 در مقابل 2740±691mg/d،P<0.01 برای هر دو) اما از نظر منیزیم دریافتی تفاوتی بین دو گروه وجود نداشت. با افزایش مقدار کلسیم و پتاسیم دریافتی از مقدار فشار خون سیستولیک و دیاستولیک کاسته می شد در حالی که چنین رابطه ای در مورد منیزیم دیده نشد.
یافته ها حاکی از ارتباط معکوس کلسیم و پتاسیم دریافتی با فشار خون است. رابطه ای بین منیزیم دریافتی با فشار خون در این مطالعه دیده نشد.