اولویت بندی ابعاد و شاخص های موثر بر مدیریت نوآوری در صنعت تجهیزات نیروگاهی و تامین انرژی (مطالعه موردی: شرکت مهندسی و ساخت ژنراتور مپنا پارس)

نوآوری ذاتا دارای ریسک است و حتی شرکت های رشد یافته نیز نمی توانند ریسک های نامحدود انجام دهند. عوامل متعددی از قبیل نوع و شیوه رهبری سازمان، منابع مالی، توانمندی کارکنان و... در اجرای فرایند نوآوری تاثیرگذار می باشند که پس از شناسایی عوامل و شاخص های موثر بر مدیریت نوآوری، تعیین اولویت و رتبه بندی آنها، مدیران را در برنامه ریزی و مدیریت بهتر فرایند نوآوری یاری می کند و باعث کاهش ریسک های فعالیت های نوآورانه می گردد. از این رو در این پژوهش که به عنوان یک مطالعه موردی در شرکت مپنا پارس، صورت گرفته، تعداد 55 شاخص موثر بر مدیریت نوآوری، در 8 بعد شامل: عوامل مالی، مدیریتی، سازمانی، تحقیقاتی، انسانی، فرهنگی، خارجی و عوامل سیستمی دسته بندی گردید و سپس با توجه به میزان تاثیر آنها بر مدیریت نوآوری در شرکت مپنا پارس هر کدام از این شاخص ها و ابعاد اولویت بندی شده و اولویت هرکدام تعیین گردید. که با توجه به نتایج آن، عوامل انسانی، مدیریتی و فرهنگی نسبتا در وضع مطلوب می باشند و سایر عوامل یعنی عوامل مالی، سازمانی، خارجی، سیستمی و تحقیقاتی در وضعیت نامطلوب قرار دارند. همچنین میان شاخص ها، شاخص های سبک رهبری سازمان، میزان حمایت سازمانی از کارکنان خلاق، حمایت مدیریت ارشد از فعالیت های نوآورانه دارای بالاترین اولویت و شاخص های وجود منابع علمی، تبدیل دانش ضمنی به دانش صریح، توسعه محصولات جدید، تعامل با تامین کنندگان، تعامل با مراکز دانشگاهی و تحولات فناوری، دارای کمترین اولویت می باشند.