تحلیل فنوتیپی رخداد سقط در گاوهای هلشتاین ایران

این پژوهش به منظور بررسی میزان رخداد سقط با توجه به تعریف های مختلف و تاثیر اقلیم و اندازه گله روی این عارضه و همچنین برآورد روند فنوتیپی آن صورت پذیرفت. در این بررسی از 255781 رکورد زایش مربوط به 88502 راس گاو که از 16 گله شیری گردآوری شده در بازه زمانی سال های 1383 تا 1393، استفاده شد. میزان رخداد سقط و عامل های موثر بر آن به ترتیب با رویه های FREQ و GENMODنرم افزار SASتحلیل شدند. با توجه به تعریف سقط به صورت مرگ و دفع جنین بین روزهای 260-60، 260-100 و یا 260-150 آبستنی، میانگین رخداد آن به ترتیب 5/15، 3/11 و 6/6 درصد برآورد شد. اندازه گله، نوع اقلیم، سال فصل و نوبت زایش و همچنین اثر متقابل سال × فصل زایش و نوع اقلیم × سال زایش اثر معنی داری (001/0 > P) بر میزان رخداد سقط داشتند. بیشترین فراوانی رخداد سقط در گاوهای نوبت زایش دوم (7/28 درصد) مشاهده شد. میزان رخداد سقط در اقلیم معتدل بیشتر از اقلیم سرد بود (0/16 در برابر 5/14 درصد). همچنین گله های با بیشتر از سه هزار مولد در مقایسه با کمتر از هزار راس، نزدیک به 1 درصد، رخداد سقط بیشتری داشتند. میانگین رخداد سقط در فصل بهار بالاترین و در پاییز کمترین (8/17 در برابر 5/13 درصد) بود. همچنین با توجه به تابعیت میانگین حداقل مربعات بر سال زایش، رخداد سقط روند فنوتیپی مثبت و معنی داری (004/0 > P) به میزان 4/0 درصد در سال داشت. نتایج این بررسی می تواند در تجزیه وتحلیل راهکارهای مدیریتی در کنترل رخداد سقط سودمند باشد.