تاریخ اجتماعی شیعیان در نیمه اول قرن هفتم هجری

تحقیق حاضر درباره تاریخ اجتماعی اقوام و جوامع گذشته، رویکردی جدید در تاریخ‏نگاری است که برخلاف سبک سنتی تاریخ‏نگاری، عهده‏دار کشف لایه های پنهان، بررسی سبک زندگی، ارتباطات و نوع تفکر انسان‏های پیشین است. بنابراین، فهم زندگی اجتماعی مردم مبتنی به بررسی تحولات سیاسی و اجتماعی آن دوره است. ازاین‏رو، با توجه به تحولات تاریخی قرن هفتم، این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی به وضعیت اجتماعی و سبک زندگی عوامل موثر و مولفه های تاریخ اجتماعی شیعیان ایران و عراق در نیمه اول قرن هفتم هجری می‏پردازد. در این دوره، در پی اتفاقات و تحولات سیاسی و اجتماعی، زندگی اجتماعی شیعیان تحت تاثیر این شرایط قرار گرفته و شیعیان برای استمرار حیات اجتماعی خود از نهادهای اجتماعی همچون نقابت، مرجعیت و آموزش و پرورش بهره بردند.