تاثیر استفاده از داروی بیهوشی پروپوفول بر روند التیام زخم های جلدی در موش صحرایی

هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات بیهوشی با پروپوفول بر روندترمیم زخم های جلدی، با توجه به خواص غیر بیهوشی آن بوده است.
تعداد 36 سر موش صحرایی ماده بالغ به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. در گروه 1 بیهوشی با ترکیب پروپوفول (60 mg/kg) و کتامین (40 mg/kg)؛ در گروه 2 بیهوشی با کتامین (50 mg/kg) و در گروه 3 بیهوشی با پروپوفول (100mg/kg) به صورت داخل پریتونیومی (IP) انجام شد. به منظور ایجاد زخم، پوست ناحیه پشت گردن حیوانات به ابعاد 5/1 × 5/1 سانتیمتر به طور تمام ضخامت برداشته شد. وضعیت ظاهری زخم ها روزانه بررسی و اندازه زخم توسط نرم افزار Digimizer محاسبه گردید. نمونه های پوستی 1×1 سانتیمتر جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی و اندازه گیری میزان هیدروکسی پرولین در روز 21 پس از ایجاد زخم و متعاقب معدوم سازی انسانی تهیه شد.
ازنظر اندازه زخم و میزان هیدروکسی پرولین تفاوت معنی داری بین گروه پروپوفول با گروه های کتامین و کتامین+پروپوفول وجود نداشت. در مطالعه هیستوپاتولوژی ازنظر محتوای فیبروبلاست و میزان خون رسانی تفاوت معنی داری بین گروه های مذکور مشاهده نشد، اما ازلحاظ میزان نفوذ سلول های التهابی گروه کتامین، محتوای کلاژن گروه پروپوفول و کتامین+پروپوفول و میزان بازسازی بافت اپیتلیوم گروه پروپوفول افزایش معنی داری نسبت به سایر گروه ها داشتند.
استفاده از پروپوفول جهت بیهوشی تاثیر منفی بر روندترمیم زخم های جلدی در رت در مقایسه با کتامین ندارد، اما بررسی تاثیر مثبت آن نیاز به مطالعات بیشتری دارد.