تاثیر وضعیت نظامی، سیاسی و مذهبی عصر ایوبیان بر تاریخ نگاری مصر و شام

تاریخ نگاری مصر و شام که در دوره ایوبیان از رشد قابل توجهی برخوردار شد، با مشخصه های خاص خود ظهور کرد. نگارنده این نوشتار بر آن است دگرگونی های صوری و محتوایی تاریخ نگاری این دوره را تبیین کند. بخش عمدهای از علل بروز چنین تحولاتی را باید در فضای حاکم بر جامعه ایوبی جست وجو کرد. اقدامات سیاسی، نظامی و مذهبی دولت و بروز جنگهای صلیبی، از جمله مهمترین عوامل تاثیرگذار بر تنوع اشکال، انواع و محتوای تاریخ نگاری عصر ایوبی است. در این دوره، تواریخ دودمانی و تک نگاری درباره سلاطین، تاریخ های محلی و تراجم نویسی گسترش یافت و تاریخ های عمومی با افول مواجه شد . تاریخ نگاری توصیفی نیز از اقبال بیشتری برخوردار شد. توصیف جنگها، فتوحات و لشکرکشی ها و به طور کلی مضامین سیاسی و نظامی، در نوشته های تاریخی این دوره غلبه ای آشکار یافت . تلاش مورخان برای بزرگداشت صلاح الدین و ایوبیان، از دیگر مشخصه های بارز تاریخ نگاری عصر ایوبی است که به طور عمده با نثری مسجع، ادیبانه و آهنگین، عرضه شده است . عمادالدین اصفهانی، ابن شداد، ابوشامه، قفطی، ابن ابی طی، ابن عدیم، ابن واصل و اسامه بن منقذ از جمله نمایندگان تاریخ نگاری مصر و شام در عصر ایوبیان به شمار می روند.