اثرات سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم جیره بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و فراسنجه های خونی در مرغ های تخم گذار مسن

آزمایشی، به منظور تعییناثرات سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم بر عملکرد، صفات کیفی تخم مرغ و فراسنجه های خونی در مرغ های تخم گذار انجام شد. این آزمایش با تعداد 192 قطعه مرغ تخم گذار سویه های لاین (W36) از سن 65 تا 74 هفتگی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار (هر تکرار دارای 12 قطعه مرغ) اجرا گردید. مقادیر انرژی قابل متابولیسم 2800، 2900 (شاهد)، 3000 و 3100 کیلوکالری بر کیلوگرم جیره در گروه های آزمایشی 1 تا 4 بود. جیره حاوی 2900 کیلوکالری بر کیلوگرم انرژی قابل متابولیسم بیشترین وزن تخم مرغ، بالاترین درصد تولید و تولید توده ای، بهترین ضریب تبدیل غذایی، کمترین هزینه خوراک به ازای هر کیلوگرم تخم مرغ تولیدی، بالاترین رنگ زرده، بیشترین درصد سفیده و زرده، بالاترین واحد هاو و بیشترین ضخامت پوسته را داشت. استفاده از سطوح انرژی بالا علاوه بر افزایش هزینه خوراک سبب کاهش خوراک مصرفی، تولید تخم مرغ واحد هاو و ضخامت پوسته شد. در استفاده از انرژی قابل متابولیسم پایین، افزایش خوراک مصرفی بدون اینکه عملکرد تولید تخم مرغ را بهبود بخشد، موجب افزایش هزینه تولید شده شد و شاخص رنگ زرده، درصد پوسته و واحد هاو را کاهش داد. استفاده از سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم جیره اثرات معنی داری بر فراسنجه های بیوشیمیایی و سلول های ایمنی خون مرغ ها نداشت (05/0P<). به طور کلی در مرغ های تخم گذار مسن استفاده از جیره های با 2900 کیلوکالری انرژی قابل متابولیسم نسبت به سایر سطوح انرژی موجب بهبود عملکرد و صفات کیفی تخم مرغ می گردد.