رابطه برخی متغیرهای اخلاقی با سلامت سازمانی

امروزه در تجزیه و تحلیل رفتار سازمان‎ها، پرداختن به اخلاق و ارزش‎های اخلاقی یکی از الزامات است. هدف از پژوهش حاضر، علاوه بر تعیین رابطه بین مولفه های هوش اخلاقی، رهبری ‎اخلاقی و اخلاق‎کار در سازمان، تعیین نقش این مولفه ها در میزان سلامت سازمانی ‎است.
روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق کارکنان سازمان صنعت و معدن و تجارت شهر همدان به تعداد 230 نفر بوده که تعداد 150 نفر با استفاده از روش نمونه‎گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش چهار پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی، رهبری اخلاقی، اخلاق کار و سلامت سازمانی بود. الگوی ارائه شده با استفاده از مدل‏سازی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل گردید.
نتایج حاصل از پژوهش، نشان می دهد مدل به کار گرفته شده، مدل نظری مناسبی در فرآیند شکل‎گیری سلامت سازمانی بوده و تمامی روابط مستقیم میان متغیرهای مدل، معنادار بوده‎اند. همچنین، نتایج حاصل از مدل سازی معادلات ساختاری نشان دادند که؛ هوش اخلاقی 40 درصد اخلاق کار در سازمان، رهبری اخلاقی 57 درصد اخلاق‎کار در سازمان، هوش اخلاقی 89 درصد سلامت سازمانی، رهبری اخلاقی 75 درصد سلامت سازمانی و اخلاق‎کار در سازمان 63 درصد واریانس سلامت سازمانی را پیش‎بینی می‎کنند.
بر اساس یافته های پژوهش، با توجه به نتایج این مطالعه می توان به برنامه ریزی سازمان در جهت افزایش میزان سلامت سازمانی با استفاده از شاخص های اخلاقی موثر بر ایجاد فضای اخلاقی کمک کرد؛ تا با توجه به اصول مهم اخلاقی در سطح فردی و سازمانی زمینه بروز سلامت در سازمان مهیا گردد.