بررسی کارایی آنزیم لکاز تثبیت شده روی سیلیکای متخلخل در حذف آلاینده 4،2-دی نیتروفنل از محیط آبی

2و4-دی نیتروفنل به عنوان یکی از آلاینده های دارای تقدم از لحاظ زیست محیطی مطرح بوده که در صنایع مختلف دارویی، شیمیایی، تولید سموم و غیره مصرف می گردد. هدف از این مطالعه بررسی تجزیه زیستی 2و4-دی نیتروفنل با استفاده از آنزیم لکاز تثبیت شدهروی بستر سیلیکای متخلخل بوده است.
در این مطالعه تجربی آنزیم موردنظربه روش اتصال مستقیم شیمیایی روی بستر سیلیکای متخلخل تثبیت گردید. دما (40 تا 60 درجه سانتی گراد)، زمان ماند (2 تا 12ساعت)، غلظت مدیاتور (mM1-3)، pH (4 تا 6) و غلظت اولیه آلاینده (ppm 10-30) در نظر گرفته شد. از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا جهت سنجش میزان تجزیه آلاینده استفاده گردید.
بیش ترین حذف آلاینده 2و4-دی نیتروفنل به میزان 91درصد و در شرایط دمای 50 درجه، غلظت آلاینده ppm10، مدیاتور mM 1، 5=pH و زمان ماند12ساعت به دست آمد. آزمون ANOVA نشان داد که موثرترین متغیر در فرآیند حذف، زمان ماند و کم تاثیرترین متغیر، pH بود.
استنتاج: آلاینده 2و4-دی نیتروفنل به طور موثری توسط آنزیم لکاز حذف گردید. قابلیت بازیابی و افزایش مقاومت آنزیم در شرایط محیطی با فرآیند تثبیت افزایش یافت. از آنزیم تثبیت شده روی سیلیکای متخلخل می توان در حذف طیف گسترده ای از آلاینده های آلی فنلی موجود در آب استفاده نمود.