بررسی فرآیندهای ارزیابی کنار آمدن و تهدید در پیش بینی مصرف دخانیات در دانش آموزان پسر دبیرستانی

با توجه به روند رو به افزایش مصرف دخانیات، پژوهش حاضر با هدف بررسی فرآیندهای تئوری انگیزش محافظت در پیش بینی مصرف دخانیات در دانش آموزان دبیرستانی پسر در شهرستان نوشهر انجام شد.
این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی 440 نفر از نوجوانان پسر دبیرستانی شهر نوشهر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل اطلاعات دموگرافیک و 55 سوال بر اساس سازه های تئوری انگیزش محافظت بود که روایی و پایایی آن ها مورد تایید قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته های این پژوهش نشان داد که فرآیندهای ارزیابی کنار آمدن و ارزیابی تهدید با یکدیگر 9/22 درصد از قصد عدم مصرف دخانیات (انگیزش محافظت) را پیش بینی می کردند که نقش فرآیند ارزیابی کنار آمدن (40/0=β) بیش از ارزیابی تهدید (19/0- =β) می باشد. میزان پیش بینی رفتار مصرف دخانیات توسط این دو فرآیند، 6/25 درصد بود که باز هم نقش پیش گویی کنندگی ارزیابی کنار آمدن (33/0- =β) نسبت به ارزیابی تهدید (31/0=β) بیش تر بود.
استنتاج: پژوهش حاضر نشان می دهد که فرآیند میانجی شناختی ارزیابی کنار آمدن در پیش بینی قصد عدم مصرف (انگیزش محافظت) و رفتار مصرف دخانیات موفق تر بوده است، لذا بالا بردن خودکارآمدی و کارآمدی پاسخ و کاستن از هزینه های درک شده عدم مصرف دخانیات در دانش آموزان با هدف کاهش مصرف دخانیات می تواند به عنوان یک اصل در آموزش مورد توجه قرار گیرد.