مقایسه عملکرد سالمندان سالم و سالمندان مبتلا به آلزایمر در آزمون های بندر گشتالت و معاینه کوتاه وضعیت ذهنی

سالمندی یک پدیده ی جهانی است. بیماری آلزایمر یکی از مهم ترین بیماری های عصب شناختی دوران سالمندی است که سبب تخریب پیش رونده ی کارکردهای شناختی، تغییرات در خلق، شخصیت، قضاوت و رفتار می شود. با توجه به این که این بیماری هزینه های مالی و عاطفی بسیاری به مبتلایان و مراقبان تحمیل می کند، شناخت آن در مراحل اولیه می تواند از بار ابتلا به این بیماری بکاهد. لذا هدف از اجرای این پژوهش مقایسه ی عملکرد سالمندان سالم و مبتلا به آلزایمر در آزمون های بندر گشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بود. روش پژوهش حاضر علی-مقایسه ای بود. جامعه ی آماری شامل سالمندان 60 تا90 ساله ی ساکن آسایشگاه های شهر تهران بودند که از این جامعه 50 سالمند سالم و 50 سالمند مبتلا به آلزایمر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده عبارت از آزمون بندرگشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بودند. داده های پژوهش با استفاده از آزمون های تحلیل چند متغیره و tمستقل تحلیل شدند. نتایج حاصل از آزمون کوتاه وضعیت ذهنی نشان داد که دو گروه در زیر مقیاس های آگاهی به زمان و مکان، محفوظات، حافظه کوتاه مدت، تکرار و خواندن، توجه و محاسبه، درک مطلب، نوشتن و ترسیم، تفاوت معناداری دارند و در مولفه ی نام گذاری تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. همچنین نتایج حاصل از آزمون بندرگشتالت نشانداد که دو گروه در زیرمقیاس های چرخش، چندپارگی، درجاماندگی، تصادم، ناتوانی، اشکال در بستن، ناهماهنگی حرکتی، اشکال در زاویه بندی و یکپارچگی، ساده سازی و واپس روی تفاوت معناداری دارند و در شاخص های زمان و اشکال هم پوشی تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. نمرات پایین سالمندان مبتلا به آلزایمر در آزمون کوتاه وضعیت ذهنی و نیز خطای بیشتر در آزمون بندرگشتالت نشانگر آسیب مغزی و بازگشت به سطوح پایینتر رشدی است (05/0=P).